ustawka do Brennej

Sobota, 16 lipca 2016 · dodano: 17.07.2016 | Komentarze 2

Zapożyczona kreska z dnia dzisiejszego (tylko początek i koniec miałem trochę inny)

Wyjazd zaplanowany był tydzień wcześniej...

O 7 towarzystwo spotyka się pod mysłowicką stacją BP. Ja dołączam na Rymerze. Zebrała się 6 osobowa grupa uderzeniowa. Nie opóźniając po krótkim przywitaniu prowadzę przez Kosztowy do Imielina ale orientujemy się w porę, że nam azymut zjeżdza zbytnio w lewo i odbijamy na Górki a następnie Bieruń. Fajnie się jedzie ze średnią jeszcze grubo powyżej 24km/h.

Wylatujemy w Pszczynie gdzie na rynku kilka minut po 9 urzadzamy ucztę pojeniowo-popasową. Posileni ruszamy na zaporę i dalej już prowadzeni gpsem przez Landek i Jasienicę do Brennej. Tam zaczyna padać i deszcz nie odpuszcza już do późnych godzin popołudniowych kiedy to docieramy do Tychów


. W Brennej zawijamy do zareklamowanej przez panią G. restauracji "Owce i róża". Ona zachwycona a my bardzo zawiedzeni... już tam raczej nikt z naszej grupy nie zajedzie na obiad. Chyba że na placka ziemniaczanego. :)

Po obiadku zaczynamy podjazd aby móc zjechać do Ustronia. Ten element drogi nas najbardziej interesował, lecz nie wiem czy przez rozjeżdzenie w wakacje po znacznie większych i dłuższych podjazdach, wjechaliśmy dość gładko i sprawnie nawet zbytnio nie męcząc. Zjazd był jednak tak jak zapowiadali szybki. Dobrze że dałem do serwisu hamulce i działają jak należy, bo na jednym zakręcie tylko trochę przestrzeliłem. Dodam, że było mokro, padało a zakręt był 90st w prawo a za nim kawałek placu i rzeczka.


Później już był łagodny zjazd do Ustronia gdzie bez zastanawiania obieramy kierunek dom. Jedziemy szlakiem wzdłóż Wisły gdzie poznaję nową ścieżkę i odbijamy za Skoczowem w prawo. Przez wsie docieramy do zapory na zalewie Goczałkowickim, następnie przez Pszczynę i aby nie jechać drogą którą zmierzaliśmy w tamtą stronę obieramy kierunek Kobiór. Droga prowadzi lasami po utwardzonych ścieżka przez co jedzie się miło i przyjemnie. Zmoczeni już do suchej nitki i tak humory nie opuszczają i co chwilę można usłyszeć jakiś cierpki żart. Lasami wyjeżdzamy w Promnicach, ścieżkami rowerowymi przejeżdzamy przez Tychy i na Czułowie wjeżdzamy ponownie w las. I nim już lecimy na Katowice Murcki i Giszowiec, gdzie chłopaki zza Przemszy odbijają w lewo na Szopienice a ja i Michał prosto drogą "przez las" do Mysłowic.

Dzień bardzo udany, choć zmoczony do kości. Ale w takim towarzystwie nawet to nie przeszkadza. Poznałem trochę km nowych ścieżek co gdzieś tam jeżdziło się zawsze "obok"


PS. A tak wyglądał Maćko z Sosnowsi w swojej zmoczonej zbroi - plujący piaskiem :)